Usiadłam obok niego po prawej stronie, bo i tak nie miałam co robić.
- Często przesypiasz noce w stajni? - spytałam cicho
- Nie.. rzadko mi się to zdarza. - powiedział
Nagle mój telefon zawibrował, a pod wpływem wibracji wyleciał mi z z lewej kieszeni.
Schyliłam się, aby go podnieść. On też. Chciałam złapać telefon, ale on był szybszy. Podał mi go.
- Dzięki... - powiedziałam, odblokowując telefon.
- Kto napisał? - spytał Artur
- Eh... Numer prywatny. - powiedziałam, zamykając telefon i znów schowałam go do kieszeni.
- A co napisał? - spytał
- Coś tam ,,Jestem Bartek, pamiętasz mnie?'' - powiedziałam z ironią
- A nie denerwuje cie to?
Kiedy on to mówił, czułam w jego głosie taka... troskę.
- Nie.. no, może trochę. - powiedziałam
<Artur?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz